گفتگو خواندنی با «علی لهراسبی» درباره ی امام زمان (عج)
تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۳۵۹۶۲۵
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علی لهراسبی، یکی از خوانندههای نام آشناسی موسیقی پاپ است که در لابلای اغلب آثارش طی سالهای اخیر، قطعاتی با مضامین مذهبی و اعتقادی به چشم میخورد به طوری به لحاظ تعداد آثاری با موضوع حضرت ولی عصر (عج) در میان خوانندههای پاپ با انتشار پنج قطعه رکوردار است، حال در ادامه گفتگوی علی لهراسبی به شرح زیر از نظرتان میگذرد:
آقای لهراسبی انگار شما به نوعی رکوردار تولید و انتشار آهنگ در وصف امام زمان (عج) هستید، دقیقا بفرمایید چند تا اثر در این زمینه خواندهاید؟
درباره تعداد بالای آثاری که در وصف امام زمان (عج) خواندهام باید گفت، من تمام تلاش خود را کردهام که در تمامی آلبومهایی که روانه بازار موسیقی میکنم یک قطعه آهنگ ویژه حضرت مهدی (عج) را در آلبوم جای دهم و تا به امروز توانستهام پنچ قطعه آهنگ را تقدیم به ساحت مقدس حضرت ولیعصر(عج) منتشر کنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علت اصلی این تعداد تولید اثر در وصف امام زمان (عج) بیشتر به علت سفارس کار به شماست؟
اصلا این مسئله درست نیست، زیرا انتشار این قطعات در آلبومهای مختلف کاملا یک موضوع شخصی است وبه نوعی برای بنده نذر حساب میشود، زیرا به خاطر ارادت قلبی که به حضرت مهدی (عج)دارم همیشه در آلبومهایم یک اثر تقدیمی برای ایشان کنار میگذارم تا هم برکتی به آثارم ببخشند و هم اینکه خودم به لحاظ روحی و روانی آرامش بگیرم.
یعنی میفرمایید کاملا در راستای اعتقادات شخصی خودتان این تعداد آثار را تولید کردهاید؟
بله قطعا من هم مثل همه مردمانی که به لحاظ قلبی معتقد به ظهور منجی هستند سعی میکنم در راستای اعتقاداتم در زندگی حرکت کنم و در حوزه موسیقی نیز ترجیح میدهم در زمینه باورها و اعتقاداتم آثاری تولید کنم.
اجازه دارم یک سوال را بدون رودربایستی مطرح کنم؟
بله بفرمایید
این مباحثی که درباه اعتقادات شخصی خودتان میفرمایید کاملا صحیح و قابل احترام است، اما موضوعی که برخیها در خصوص تولید آثار مذهبی و مناسبتی مبنی بر سفارشی انجام دادن کار توسط خوانندهها میگویند، این شائبه را برای بعضیها بوجود میآورد که خوانندهها این آثار را به دلیل سفارشی بودن آن انجام میدهند، نظرتان در این خصوص چیست؟
ببینید اینکه در حوزه موسیقی برخی مواقع اسپانسرها و تهیه کنندههایی پیدا میشوند که بنا به اهداف و سلایق خود سفارش تولید اثر را به خوانندهها میدهند امری واضح و مشخص است، اما در خصوص سفارشی بودن تولید آثار مذهبی و ملی یک نکته را میتوانم با جرات بیان کنم و آن اینکه تا زمانی که هنرمند یک اثر را با تمام عشق و وجودش نخواند حتی اگر با هزینه گزاف از بهترین عوامل تولید اعم از ترانه سرا، آهنگساز و ... بهره ببرد، اما خروجی کار، چنگی به دل نمیزند و نمونههایی در حوزه موسیقی داریم که حتی مخاطبان هم اینچنین آثار نسپندیدند.
پس با این اوصاف باید نتیجه گرفت که شما این آثار را سفارشی تولید نکردهاید؟
بله همین طور است، زیرا تولید این پنج قطعه فقط از حس و حال و باورهای زندگی شخصیام نشات گرفته است، زیرا به خاطر دلایلی که قبلا ذکر کردم هیچ زمان تولید اثر برای امام زمان (عج) را بطور سفارشی انجام ندادهام.
حتی درباره تولید آثار ملی، میهنی هم سعی کردهام همین رویه را داشته باشم زیرا معتقدم تولید اینگونه آثار وظیفه ملی بوده است ، زیرا در کشوری زندگی میکنیم که خیلیها از جانشان برای دفاع از این خاک گذشتهاند و در مورد آثار دفاع مقدسی هم باید بگویم سعی کردم در این حوزه هم بر اساس وظیفه، پرکار باشم که در این راستا حتی به بانوانی که در راستای آزادی وطن، خونشان ریخته شده هم پرداختهام.
پس به همین دلیل است این قطعات خیلی از تلویزیون هم پخش نشده است؟
دقیقا همینطور است، حتی معروفتترین اثرم در وصف امام زمان (عج) که حس غریب نام دارد چیزی حدود شش ماه پس از انتشار آلبوم توسط صداوسیما پخش شود، در واقع تمامی آثارم در قالب آلبوم هایم و بطور کاملا خصوصی منتشر شد و بعدها توسط صداوسیما و رسانههای مختلف در نیمه شعبان بازنشر شده است.
اسمی از قطعه مشهور «حس غریب» بردید، در میان این قطعات خودتان کدام را بیشتر دوست دارید؟
برای خواننده و تولید کننده اثر، همه قطعات دوست داشتنی است، زیرا برای همه قطعات زحمت کشیده شده است، اما استقبالی که مردم از «حس غریب» کردهاند برای خودم هم یک اتفاق خاص و دوست داشتنی بود.
به نطرتان مهمترین دلیل هیت شدن این اثر چی بود؟
ببینید به خوبی خاطرم است که در زمان تولید این اثر همه عوامل تولید یک حس و حال عجیب و در عین حال غریبی داشتند که این موضوع کاملا به چشم میخورد که در نهایت با عنایت خود حضرت مهدی (ع) «حس غریب» توانست به دل مردم بنشیند، بطوری که پس از 13 سال هنوز مردم ترانه آن را زمزمه میکنند و آن را دوست دارند، نکته جالب اینجاست که طی سال های اخیر من در کنسرتهای خارج از کشورم با درخواست مخاطبان برای اجرای این اثر مواجه بودم که این موضوع نشان میدهند عشق به منجی بشریت مرز نمیشناسد.
تاثیر پذیری مردم از این آهنگ واقعا وصف ناپذیر بود، پس از این استقبال شما چه حسی داشتید؟
دقیقا استقبال مخاطبان از «حس غریب» به حدی بود که بلافاصله این اثر به یکی از پرمخاطبترین آثار زمان خود تبدیل شد و از سویی دیگر این حجم توجه به این آهنگ، مسئولیت من را برای تولید آثار چندین برابر کرد و عاملی شد که با انگیزه بیشتری آثاری در وصف امام زمان (عج) بخوانم.
در واقع این حس مسئولیت کار خودش را کرد و شما پس از «حس غریب» چند اثر پرمخاطب دیگر در وصف منجی دوعالم تولید و منتشر کردید؟
دقیقا درست میفرمایید، پس از آهنگ «حس غریب»، اثر «عطر بارون» را به سبک «حس غریب» تولید کردم و پس از آن قطعاتی، چون "انتظار" و "عطر نرگس" منتشر کردم که هر کدام حال و هوای خاص خود را دارد.
از آنجا که این گفتگو در روز ولادت حضرت مهدی (عج) منتشر میشود، اگر سخنی با ایشان داشته باشید، چه میگویید؟
من در این روز عزیز تنها میتوانم آرزوی ظهور صاحبالزمان (عج) را داشته باشم که با ظهور ایشان، ریشه ظلم در دنیا ریشه کن شود.
منبع:دانشجو
انتهای پیام/
علی لهراسبی: عشق به منجی بشریت مرز نمیشناسدمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: خواندنی حاشیه های هنرمندان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۵۹۶۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امام صادق(ع) در مناظرات آموزگار اخلاق و ادب بودند
خبرگزاری مهر- گروه دین و اندیشه- عصمت علی آبادی: امروز ۲۵ شوال سالروز شهادت صادق آل محمد (ص) رئیس مذهب شیعه جعفری است. امام جعفر صادق علیهالسلام در سن ۳۱ سالگی به امامت رسید و مدت امامت آن حضرت ۳۴ سال و طول عمر ایشان ۶۵ سال بوده است. امامت امام صادق (ع) همزمان با سالهای پایانی حکومت امویان و سالهای آغازین حکومت عباسیان بود. از آنجا که حکومت بنی امیه در این سالها رو به ضعف و سقوط میرفت و بنی عباس نیز استقرار پیدا ننموده بودند و در ابتدای حکومت خود منش سرکوب را نداشتند، به امام صادق علیهالسلام فرصتی دست داد که نهضت علمی و فرهنگی بزرگی را شروع نماید و پایههای علمی مکتب شیعه را محکم کند.
حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علم الهدی استاد حوزه و دانشگاه در گفتوگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: در اصول و تعالیم دینی ما نقش رهبر، امام و مقتدا به عنوان نقش تأثیرگذار و تعیین کننده میتواند در فرایند سعادت انسانها تأثیر بسزایی داشته باشد. وجود مقدس امام صادق (ع) به عنوان رئیس مذهب شیعه در حقیقت چهره و شخصیتی است که در ابعاد مختلف علمی و رشتههای گوناگون دانش به خصوص در فقه، اصول و کلام سرآمد همه دانشمندان و فقهای زمان خود و همیشه تاریخ بوده است، امام صادق (ع) با منظومه فکری که در بین امت اسلام ایجاد کردند در حقیقت روش فهم آیات قرآن و دریافت حقیقت سخنان پیامبر (ص) و همچنین روش اجتهاد و شیوه استنباط در احکام دین را به تاریخ امت اسلام معرفی کردند و آموزش دادند. وجود مقدس امام صادق (ع) در مدیریت جامعه همواره به مقامات و مناصبی توجه داشتند که در ایجاد آرامش و امنیت فکری در جامعه نقش بسیار تأثیرگذاری داشته است. به عنوان مثال جایگاه معلمی از نظر امام صادق (ع) بسیار ویژه است. وقتی که امام صادق (ع) یکی از فرزندان خود را به دست معلم و آموزگاری سپردند که در خصوص مسائل دینی تعلیم داشته باشد، یکی از اساتید نزد امام صادق (ع) آمدند و فرمودند که فرزند شما توانسته است سوره توحید را از حفظ بخواند، امام صادق (ع) فرمودند اگر دهان این معلم را پر از طلا و جواهر کنیم کم است؛ زیرا توانسته است در رشد و تربیت یک انسان تأثیر بسزایی داشته باشد.
وی در خصوص نقش حاکم و قاضی اظهار داشت: امام صادق (ع) برای جامعه اسلامی با برنامهریزی و برای آینده سلامت فکری و روحی مردم حکام خاصی را تعیین میکردند، تعیین قاضی و حاکم از جانب حضرت با وجود اینکه حضرت در شرایط تقیه و در محاصره مأموران بنیعباس بودند این کار عبث و بیهودهای نبوده است اگرچه شاید آن قاضی به خاطر مأموران بنیعباس نمیتوانست در مسند قضاوت ایفای نقش کند اما امام صادق (ع) آینده جامع اسلامی را میدیدند و بر همین اساس خود را موظف میدیدند که برای مردم قاضی یا حاکمی را تعیین کنند که در بزنگاهها شیوه تشکیل حکومت اسلامی را نشان دهد. این نکته بسیار مهمی است که آن حضرت با انتخابگری خود شرایط قاضی و حاکم را به مردم معرفی میکردند تا مردم بدانند چه کسی میتواند به عنوان حاکم یا قاضی در جامعه ایفای نقش کند.
این استاد حوزه و دانشگاه درباره جایگاه علمی حضرت گفت: آوازه علم و دانش امام صادق (ع) در بین مردم چنان گسترده شده بود که از همه طوایف برای استفاده از علم ایشان به حضرت مراجعه میکردند حتی از رهبران سایر مذاهب اسلامی افرادی همچون ابوحنیفه، مالک ابن انس، احمد ابن حنبل شاگرد امام صادق بودند و ایشان را معتبرترین و موثقترین انسانها میخوانند. مالک ابن انس میگوید من در علم، عبادت و پارسایی بهتر از امام صادق (ع) را هرگز ندیدم و هرگز گوش من به کسی که با فضیلتتر از جعفر بن محمد باشد سخنی نشنیده است یا ابوحنیفه در یکی از سخنان خود میگوید که امام صادق آگاهترین مردم نسبت به مسائل فقه، معضلات و مشکلات و علوم مختلف هر زمان است. سپس میگوید اگر دو سال شاگردی من در محضر امام صادق (ع) نبود هر آینه من هلاک شده بودم. آوازه علم امام صادق (ع) چنان وسیع و گسترده بود که دشمنان امام صادق او را وارث پیامبر میخواندند و مجبور میشدند در برابر مردم احترام ویژهای به ایشان داشته باشند؛ لذا در میان شیعیان مذهب شیعه با فقه امام صادق شناخته میشود. ما را جعفری میگویند به این علت که عمده روایات فقهی که به دست ما رسیده است از وجود امام صادق (ع) بوده است؛ دلیل هم این بوده که در گذر حکومت از بنی امیه به بنی عباس و واسپاری آن فرصت بسیار ارزشمندی ایجاد شد که امام صادق با باز کردن درب منزل خود بیش از ۴ هزار شاگرد را در رشتههای مختلف پرورش دادند و توانستند شاگردان مبرزی را در علوم مختلف تربیت کنند.
علم الهدی در زمینه صفات اخلاقی امام صادق (ع) عنوان کرد: در صفات اخلاقی سرآمد همه انسانهای زمان خود و پس از آن بودند، علم، تقوا، اخلاص، دوراندیشی عقل، خدمت به مردم، ایثارگری، دراز کردن دست برای گرفتن دستهای افتاده و رفع نیازهای مردم از ویژگیها و خصایص اخلاقی آن حضرت بوده است و آن حضرت را نسبت به سایر افراد ممتاز میکرده است لذا کلاس درس امام صادق (ع) صرفاً کلاس درس نبوده است در کنار درس آموزش اخلاق و معرفت در سرلوحه سخنان و فرمایشات امام صادق (ع) وجود داشته است. امام صادق (ع) مناظرات بسیار زیادی را با رؤسای سایر مذاهب انجام دادند اما در کنار این مناظرات آموزگار اخلاق و ادب برای تمام حضار اعم از موافقان و مخالفان خود بودند. هر کس که امام صادق را میدید مجذوب اخلاق ایشان میشد. هر کس منطق ایشان را در فقه، اصول، رجال، کلام، تفسیر، پزشکی، شیمی، فیزیک وسلیر علوم مشاهده میکرد مجذوب ژرفای معلومات آن حضرت میشد؛ لذا حضرت شاگردانی را در همه علوم داشتند در کنار مباحثی که مطرح میشود که آن حضرت در فقه اصول طب نجوم زیست شناسی رجال کلام و سایر علوم شاگردان مبرزی را تربیت کردند.
وی افزود: زمان حیات امام صادق (ع) عصر ظهور فرقه و مذاهب الحادی بوده است، شبهات زیادی بر علیه اسلام و قرآن توسط فرقهها و مذاهب الحادی تولید و در میان مردم رواج پیدا میکرد، امام صادق (ع) مبارزه با انحرافات و شبه افکنیها را در سرلوحه کار فرهنگی خود قرار دادند، ملحدان و خدا گریزان در دوره امام صادق (ع) فعالیت وسیع و گستردهای را داشتند نمونه آنها مثل ابن ابی العوجا، ابوشاکر دیصانی، ابن مقفع، ابن طالوت، افراد تأثیرگذاری در جامعه آن زمان بودند که امام صادق (ع) همچون سدی استوار مقابل شبهات این افراد ضدمذهب میایستادند و اجازه نمیدادند افکار مسموم آنها در میان جامعه پخش شود؛ لذا در عصر امام صادق فرقههایی مثل زیدیه و کیسانیه مجال بروز و ظهور پیدا کردند اما امام صادق (ع) با مناظراتی که با رؤسای زیدیه و کیسانیه کردند توانستند عده زیادی از آنها را به راه راست برگردانند. با غالیان و افرادی که اندیشههای غلو و افراطی داشتند حتی در میان افراطیان منتسب به مذهب شیعه؛ امام صادق (ع) با منطق و برهان با آنها مناظره و آنها را مجذوب منطق و استدلالهای خود میکردند. در کنار اینگونه کارهای کلامی که آن حضرت انجام میدادند بخش عمدهای از فرصتهای علمی امام صادق (ع) صرف حل مسائل فقهی میشد، همه فقهای چهارگانه مذاهب اسلامی شافعیها، حنفی ها، مالکیها، همه خود را مدیون امام صادق (ع) میدانستند. ابوحنیفه میگوید اگر جعفر بن محمد (ص) نبود مردم به مناسک حج آگاه نمیشدند، گویا چه او امام صادق (ع) را مجری و اجرا کننده احکام حج معرفی میکردند.
این استاد حوزه و دانشگاه بیان داشت: امام صادق (ع) روش اجتهاد و شیوه استنباط در احکام دین را به یاران خود آموزش میدادند، یکی از شاگردان او به نام عبدالاعلی بن یزید کلبی به محضر امام صادق (ع) وارد شد و از ایشان درباره مسح بر محل زخم در وضو یا همان وضوی جبیره را سوال کرد امام صادق علیه السلام وضو گرفتن را به او آموزش دادند، درباره حج و مسائل متفاوتی که در ابواب مختلف قضا، جهاد، شهادت، تجارت، مسائل طهارت و نجاست همه در حقیقت بخشی از فعالیتهای علمی و فقهی آن حضرت است که امروز امت اسلام از بیانات آن حضرت بهرهبرداری و استفاده میکنند. امام صادق (ع) در کنار فقه و اصول روش اجتهاد را به شاگردان خود آموزش دادند، به عنوان مثال در آموزش استصحاب روایاتی که به ما رسیده است عمده از امام صادق (ع) بوده است، در باب برائت مباحث بسیار عمیق و وسیعی داریم که امروز فقهای ما با استناد به فرمایشات امام صادق قواعد و اصول عملیه را برای استنباط احکام شرعی از آن استفاده میکنند، فرمایشات امام صادق (ع) در حقیقت یک پیام بسیار ارزشمندی را برای فقها و مجتهدان به ارمغان داشت که باب علم را برای امت اسلام باز میکرد لذا فقه شیعه و جعفری پویا است و باب علم را منسد نمیداند همانگونه که اهل سنت باب فقه و علم و مسائل مستحدثه را منسد میبینند و میگویند چون ما نمیتوانیم استنباط کنیم پناه به قیاس و… میبرند اما فرمایشات امام صادق (ع) در اصول به عنوان ابزار استنباط در اختیار فقهای ما قرار داده است باب علم را به روی انسانها باز میکند و اجازه میدهد که یک فقیه استنباط کند و تنقیح مناط داشته باشد و در مسائل مستحدثه به عنوان حکم ظاهری فتوایی را به مکلفان ارائه نماید.
وی گفت: وقتی در فقه جعفری استنباط باب احکام را مفتوح دیدیم آن زمان هر فقیهی میتواند در ارتباط با مسائل مستحدثه نوآوری داشته و احکام جدیدی را پدید بیاورد وقتی باب استنباط مفتوح باشد محدودیتی برای استنباطات یک فقیه ایجاد نمیشود. به تعبیر دیگر هر فقیهی برای خود رسالتی میبیند که در حقیقت اگر در علم و دانش او ابهامی وجود داشته باشد آنها را برطرف کند، امام صادق (ع) حتی در زمان خود به شاگردان خود توصیه میکردند که وقتی دسترسی به امام معصوم ندارید خود احکام را استنباط کنید و بر مبنای نظر خود عمل و استنباطهای خود را به دیگران هم منتقل کنید. ایشان به دیگران هم اجازه داده بودند که اگر آنها هم به امام معصوم دسترسی ندارند به فقیهانی که به این توانمندی استنباط رسیده بودند مراجعه کنند و از آنها فتوا بگیرند و عمل کنند و در یک مسیر بسته باقی نمانند. اجازهای که امام صادق (ع) به فقهای زمان خود دادند در حقیقت فقه شیعه را از بنبست خارج کرد و فقه شیعه را در زمان و مکان شناور قرار داد، شخصی نزد امام صادق (ع) آمد و گفت من داشتم میرفتم زمین میخوردم ناخن من از دست من جدا شد اکنون دست خود را بستم حالا میخواهم وضو بگیرم چگونه بگیرم امام صادق فرمودند حکم آن را از قرآن و استنباط استفاده کردند آنجا که قرآن میفرماید ما در دین برای شما هیچ حرج و بنبستی قرار ندادیم، بر همان دارویی که بر روی دست خود گذاشتید بر همان مسح کن و وضوی تو درست است. اینجا امام صادق یه قاعده اصلی فقهی را به این آقای سائل آموزش میدهند. حضرت با این قاعده راه استنباط احکام و روانسازی احکام را به این شاگرد خود آموزش میدهند. قاعده فقه شیعه در قرآن وجود دارد که پرکاربرد میشود و فقیه میتواند در همه جا از آن استفاده کند، لذا باب علم در فقه شیعه بسته نیست فقیه میتواند با استنباط و استفاده از آیات و روایات احکام مستثنا را به بهترین شکل استنباط کرده و فتوا بدهد.
کد خبر 6086168